Çınar Ağacı ile Orman Gülü
Bir varmış, bir yokmuş. Zaman zaman içinde, kalbur saman içinde. Deve tellal iken, horoz imam iken, manda berber iken, annem kaşıkta, babam beşikte iken… Büyük Çınar Ağacı ve Orman Gülü aynı ormanda yaşıyormuş. Büyük Çınar Ağacı çok kibirliymiş kendini ormanın en büyük ağacı olarak görür kimseleri düşünmezmiş. Kendinden başka kimseyi sevmezmiş. Orman Gülü çınarın yanında yaşıyormuş. Ama Çınar Ağacı onu hiç görmüyor ve duymuyormuş. Bu Orman Gülü’nü çok üzüyormuş. Gökyüzü kapkara bulutlarla kapanmıştı. O gün yağmur yağmaya başlamıştı… Orman Gülü yapraklarını yağmura doğru uzattı. Üzerindeki büyük Çınar Ağacı yapraklarının ıslanmasını engelliyordu. Oysa Orman Gülü su istiyordu. O da bütün bitkiler gibi suyla besleniyordu. Yaşlı Çınar Ağacı o kadar büyüktü ki kökleri toprağın altına öyle çok yayılmıştı ki bütün suyu kökleri ile topraktan alıyor ve Orman Gülü’ne hiç su bırakmıyordu.
Orman Gülü: – Yaşlı Çınar Ağacı! Yaşlı ve büyük ağaç! Ne olur bana da birazcık su ver. Topraktan köklerimle alamıyorum hepsini sen içmiş oluyorsun. Yaprakların o kadar büyük ki yağmurun üzerime yağmasını engelliyorsun. Gövden o kadar kalın ve güçlü ki güneşin yapraklarıma dokunmasına izin vermiyorsun. dedi. Orman Gülü o kadar çok üzülmüştü ki … Başını önüne doğru yavaşça eğdi. Orman Gülü : –Eğer topraktan su alamazsam beslenemem. Güneşi göremezsem güçlenemem. Ne olur bana yardım et Çınar Ağacı yoksa yok olup gideceğim. Burada solacağım. Bir daha nefes alamayacağım. dedi. Çınar Ağacı Orman Gülü’nü duymuştu. Büyük Çınar: –Ben o kadar büyüğüm ki kıpırdayamam buradan. Sen git kendine başka bir yer bul. dedi. Ama Orman Gülü kımıldayamıyordu ki. Kökleri toprağa sıkı sıkı tutunmuştu. Çınar bunu anlayamıyordu. Orman Gülü : -Yapamıyorum Çınar Ağacı ne olur bana yardım et! Çınar Ağacı bakmadı bile Orman Gülü’ne. Orman Gülü günden güne güzelliğini kaybetti. Herkesin hayranlıkla baktığı pembe yaprakları bir bir soldu.
Bir gün dayanamadı ve boynunu büktü. Bir daha nefes almadı. Bütün orman buna üzülmüştü. Orman Gülü’nün dökülmüş yapraklarına baktılar. Herkes çınar ağacına çok kızdı. Çınar Ağacı hatasını anlamıştı. Fakat artık çok geçti. Zavallı Orman Gülü solmuştu. Çınar buna çok üzüldü. O böyle olmasını istememişti. Orman Gülü’ne kötü davrandığına çok pişman olmuştu.
Çınar Ağacı :– Keşke bu kadar kibirli olmasaydım. Orman Gülü’ne kötü davranmasaydım. dedi. Yaptığı hatayı anlamıştı. Bütün ormana bir daha böyle yapmayacağına söz verdi.
Uygulamayı İndir