Karga ve Kedinin Dostluğu

Karga ve Kedinin Dostluğu

Geçmiş zamanların birinde, büyük ağaçlarla kaplı bir ormanda, kara bir karga ile uzun tüylü misk kedisi yaşarmış. Kedi ile karga aynı ağacı mesken tut­muşlar. Kedi ağacın kovuğunda karga dallarında yuva­lanmış.


Gel zaman git zaman büyük ağacın bu iki sakini birbir­leri ile dost olmuşlar. Ama ne dostluk! Sanki yürekleri bir­birleri için çarpıyormuş. Onların dostluğu bölgedeki tüm hayvan­ların hayranlığını ve de kıskançlığını uyandırıyormuş.


Kara karga ile misk kedisi bir gün ağacın gölgesinde oturmuş oradan buradan konuşuyorlarmış. Birdenbire or­manda kulakları sağır eden bir kükreme duymuşlar. Az kulak kesilip dinlemişler. Bu av arayan aç bir kaplanın kük­remesi imiş. Üstelik de ses çok yakından geliyormuş.


Karga kanat çırpıp ağacın en yüksek dalına konmuş.
Zavallı misk kedisi korkuyla oraya buraya koşmuş. Ama saklanacak bir yer bulamamış. Çünkü aç kaplanın sesi dağlarda yankılandığı için gerçekte hangi taraftan geldiği anlaşılamıyormuş. Bu yüzden kedicik hangi yöne kaçacağını bilememiş.


Çaresizlik içinde başını kaldırıp kargaya yalvaran göz­lerle bakmış.


- Dostum söyle bana. Nereye doğru kaçayım? Ya da sen bana yardım edebilir misin? demiş.


Karga dostunu çaresizlik içinde seyretmiş. Çünkü ya­pabileceği bir şey yokmuş. Elinden gelse kanatlarını çıkarır kediye verirmiş ama bu da mümkün değilmiş.


Birdenbire karganın aklına parlak bir fikir gelmiş. Ka­nat Çırpıp havalanmış. Gücünün son sınırına kadar uçmuş.
Bir dağın yamacında otlayan bir koyun sürüsü görmüş.


Koyun sürüsünü aslanlar kadar güçlü iki köpek korumakta imiş. Karga süzülmüş köpeklerin başını şiddetle gagalamış. Köpekler huysuzlaşmış. Karga havalanıp tekrar konmuş ve daha şiddetli olarak köpeklerin başını gagalamış. Bunu birkaç kere tekrarlamış.


Canı yanan köpekler karganın peşine düşmüşler. Kar­ga alçaktan uçarak köpekleri peşinden sürüklemiş. Köpek­ler geri dönecek oldukları zaman karga, tekrar başlarını gagalamış. Karga önde, azgın köpekler arkada ormana varmışlar. Köpeklerin havlamaları ulu ormanı çınlatmış.
Köpeklerin sesini duyan tüm hayvanlar inlerine saklanmışlar. Av arayan aç kaplan da korku içinde inine geri dönmüş. Tehlike sona ermiş.


Karga, dostu misk kedisinin tehlikeyi atlattığını an­layınca havalanıp köpeklerin göremeyeceği bir ağacın dalına konmuş. Çoban köpekleri başlarını gagalayan kar­gayı gözden kaybedince homurdanarak sürünün başına dönmüşler.


Cesur yürekli karga. yuvasının olduğu ağaca gelmiş.
Dostu misk kedisini inine saklanmış olarak bulmuş. Kedi de kargayı karşısında görerek sevinçle miyavlamış.
- "Sevgili dostum. Sen olmasaydın aç kaplana yem olacaktım, çok teşekkür ederim." demiş.


Karga bu sözlere gaklayarak gülmüş ve:
- "Gerçek dostlar birbirine yardım eder. Dostluk, kolay ka­zanılmaz. Bir dost edinmişsen, ona sonsuza kadar sahip ol­malısın." demiş.
iki dost uzun yıllar birbirlerini kollayarak; barış, mutlu­luk ve sağlık içinde yaşamışlar. Ormandaki diğer hayvan­lar onların dostluğuna imrenmiş ve onları örnek alarak yaşamışlar.