Karga ve Kedinin Dostluğu
Geçmiş zamanların birinde, büyük ağaçlarla kaplı bir ormanda, kara bir karga ile uzun tüylü misk kedisi yaşarmış. Kedi ile karga aynı ağacı mesken tutmuşlar. Kedi ağacın kovuğunda karga dallarında yuvalanmış.
Gel zaman git zaman büyük ağacın bu iki sakini birbirleri ile dost olmuşlar. Ama ne dostluk! Sanki yürekleri birbirleri için çarpıyormuş. Onların dostluğu bölgedeki tüm hayvanların hayranlığını ve de kıskançlığını uyandırıyormuş.
Kara karga ile misk kedisi bir gün ağacın gölgesinde oturmuş oradan buradan konuşuyorlarmış. Birdenbire ormanda kulakları sağır eden bir kükreme duymuşlar. Az kulak kesilip dinlemişler. Bu av arayan aç bir kaplanın kükremesi imiş. Üstelik de ses çok yakından geliyormuş.
Karga kanat çırpıp ağacın en yüksek dalına konmuş.
Zavallı misk kedisi korkuyla oraya buraya koşmuş. Ama saklanacak bir yer bulamamış. Çünkü aç kaplanın sesi dağlarda yankılandığı için gerçekte hangi taraftan geldiği anlaşılamıyormuş. Bu yüzden kedicik hangi yöne kaçacağını bilememiş.
Çaresizlik içinde başını kaldırıp kargaya yalvaran gözlerle bakmış.
- Dostum söyle bana. Nereye doğru kaçayım? Ya da sen bana yardım edebilir misin? demiş.
Karga dostunu çaresizlik içinde seyretmiş. Çünkü yapabileceği bir şey yokmuş. Elinden gelse kanatlarını çıkarır kediye verirmiş ama bu da mümkün değilmiş.
Birdenbire karganın aklına parlak bir fikir gelmiş. Kanat Çırpıp havalanmış. Gücünün son sınırına kadar uçmuş.
Bir dağın yamacında otlayan bir koyun sürüsü görmüş.
Koyun sürüsünü aslanlar kadar güçlü iki köpek korumakta imiş. Karga süzülmüş köpeklerin başını şiddetle gagalamış. Köpekler huysuzlaşmış. Karga havalanıp tekrar konmuş ve daha şiddetli olarak köpeklerin başını gagalamış. Bunu birkaç kere tekrarlamış.
Canı yanan köpekler karganın peşine düşmüşler. Karga alçaktan uçarak köpekleri peşinden sürüklemiş. Köpekler geri dönecek oldukları zaman karga, tekrar başlarını gagalamış. Karga önde, azgın köpekler arkada ormana varmışlar. Köpeklerin havlamaları ulu ormanı çınlatmış.
Köpeklerin sesini duyan tüm hayvanlar inlerine saklanmışlar. Av arayan aç kaplan da korku içinde inine geri dönmüş. Tehlike sona ermiş.
Karga, dostu misk kedisinin tehlikeyi atlattığını anlayınca havalanıp köpeklerin göremeyeceği bir ağacın dalına konmuş. Çoban köpekleri başlarını gagalayan kargayı gözden kaybedince homurdanarak sürünün başına dönmüşler.
Cesur yürekli karga. yuvasının olduğu ağaca gelmiş.
Dostu misk kedisini inine saklanmış olarak bulmuş. Kedi de kargayı karşısında görerek sevinçle miyavlamış.
- "Sevgili dostum. Sen olmasaydın aç kaplana yem olacaktım, çok teşekkür ederim." demiş.
Karga bu sözlere gaklayarak gülmüş ve:
- "Gerçek dostlar birbirine yardım eder. Dostluk, kolay kazanılmaz. Bir dost edinmişsen, ona sonsuza kadar sahip olmalısın." demiş.
iki dost uzun yıllar birbirlerini kollayarak; barış, mutluluk ve sağlık içinde yaşamışlar. Ormandaki diğer hayvanlar onların dostluğuna imrenmiş ve onları örnek alarak yaşamışlar.